Władysław Szczepański
Urodził się w 1951 roku we Lwowie. Studia artystyczne na Wydziale Grafiki w Wyższej Szkole Poligraficznej we Lwowie. Dyplom w 1977 r. Obecnie jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. Uprawia twórczość w zakresie rysunku i malarstwa, a także grafiki.
Brał udział w wielu wystawach krajowych i międzynarodowych w Polsce, Belgii, Czechach, Macedonii, Niemczech, Rumunii, Słowacji, Szwecji, na Ukrainie, Węgrzech i we Włoszech.
Jego prace znajdują się w zbiorach muzeów i galerii w kraju i za granicą. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień za twórczość artystyczną.
Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Twórczość artysty znalazła uznanie publiczności i spotkała się z przychylnymi opiniami specjalistów i znanych krytyków w Polsce. O jego dokonaniach pisali m.in.: Jan J. Aleksiun, Jolanta Antecka, Łukasz Heyman, Irena Huml, Magdalena Hniedziewicz, Łukasz Kossowski, Jerzy Madeyski, Ryszard Otręba, Sonia Pietrowskaja, Stanisław Rodziński, Stefan Szlachtycz, Andrzej Trybunalski i Wiesława Wierzchowska. Od roku 1979 prezentował prace na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych.
W roku 2000 Jerzy Madeyski, znany krakowski historyk i krytyk sztuki, napisał:
„(…) Artysta stworzył nadrealną lecz i metafizyczną zarazem rzeczywistość. Rozświetloną zjawiskowym światłem i przepojoną uporczywym pragnieniem dotarcia do istoty rzeczy, do zjawisk, sięgających poza empiryczne doświadczenie. (…)”
Kilka lat później, w 2011 roku Andrzej Trybunalski pisał:
„(…) Oglądane prace upewniają nas, że obrazem istoty człowieczeństwa nie jest nigdy żaden wymyślony kształt, ale może nim być, skłaniająca do refleksji, pustka, którą człowiek czasami pozostawia po sobie. (…)”